Je hoeft niet goed te zijn,
Je hoeft niet op je knieën honderden kilometers door de woestijn voort te kruipen, vol berouw,
Je hoeft alleen maar het zachte wezen van je lichaam te laten liefhebben waar het van houdt.
Spreek tot me over wanhoop, de jouwe, en ik zal over de mijne vertellen.
Intussen draait de wereld door.
Intussen bewegen de zon en de heldere kristallen van de regendruppels zich voort over de landschappen, over de grasvlaktes en de krachtige bomen, de bergen en de rivieren.
Intussen maken de wilde ganzen hoog in de heldere blauwe hemel, zich op om weer huiswaarts te keren,
Wie je ook bent, het doet er niet toe hoe eenzaam,
De wereld biedt zichzelf aan in je verbeelding,
Spreekt tot je als de wilde ganzen hard en opwindend,
Keer op keer jouw plaats verkondigend,
In de orde der dingen.
Mary Oliver
