Tell me the story about how the Sun
Loved the Moon so much,
He died every night to let her breathe
~ Unknown ~
Het mooie van deze tijd is dat we steeds sneller en steeds op diepere niveaus tot onszelf mogen ontwaken. Tot de Liefde die we in essentie zijn. De Liefde waaruit we zijn voortgekomen en waarnaar we allemaal terugverlangen. De Liefde waar we bewust of onbewust naar op zoek zijn. Veelal buiten onszelf, veelal zonder ons te beseffen dat die Liefde er allang is. Alleen niet daar waar wij haar zoeken…
Bij een partner bijvoorbeeld. Waarbij we ons richten op het concept van Liefde zoals dat in onze maatschappij wordt gedefinieerd. Een set van regels van wat wel en niet hoort in relatie tot een ander. Een set instructies die van buitenaf is opgelegd en die we braaf naleven, want dat wordt immers verwacht. Zelfs als het eigenlijk helemaal niet goed voelt… We zitten zo strak in onze programmering dat we volkomen voorbij kunnen gaan aan hoe iets nu werkelijk voelt, diep van binnen. Omdat wat ons werkelijk beweegt door de buitenwereld vaak niet wordt begrepen of zelfs veroordeeld…
Wat heeft dit nu met Liefde te maken? Nou eigenlijk alles… want Liefde is veel meer dan de expressie die we eraan geven in (partner)relaties. Liefde in haar ware essentie is de kracht die Leven geeft, de kracht waaruit Leven ontstaat, de kracht die het Universum heeft geschapen en de kracht die haar bij elkaar houdt… en zij kent vele gezichten…
Willen wij de Liefde die wij zijn weer helemaal kunnen belichamen, dan is het nodig om haar in haar totaliteit te omarmen… en daar hebben we nog wel eens moeite mee. We willen wel Liefde, we willen wel liefhebben, maar we willen alleen de kant die vreugde geeft en vervulling, blijdschap en intimiteit, de kant die koestert en zorgt, veiligheid biedt en zelfvertrouwen.
Maar Liefde kent ook een andere kant… een kant die schaduwzijden belicht, angst en schaamte naar bovenhaalt, schuld en verdriet aanraakt, boosheid en frustratie blootlegt… dat deel van Liefde dat onze schaduw belicht, dat ons toont waar we niet in waarheid leven, niet ons hart volgen maar onze gewoonte of conditionering… waar we dus niet leven vanuit Liefde, maar vanuit Angst… Angst voor verandering, voor wat anderen van ons denken, angst om het niet goed te doen of niet goed genoeg te zijn, of domweg angst om ons aan Liefde over te geven…
Toch is ook dat onderdeel van Liefde… juist is dit een onderdeel van Liefde… Omdat dit deel van Liefde erop bedoeld is, om jou terug te leiden naar jouw Essentie, naar jouw Wezen, naar jouw Hart, naar wat jij in Wezen bent… een uitdrukkingsvorm van diezelfde Liefde ontdaan van alle identificatie, programmering, gewoonte en conditionering. Alleen ‘voelt dit minder prettig dan die andere kant van Liefde’, is dan de gedachte. En dus verzetten we ons ertegen, willen we dat het verdwijnt en gaan we het niet aan en dat kan jammer zijn…
Jammer omdat juist deze kant van Liefde grote kansen in zich draagt. Mogelijkheden om te groeien, om jezelf vrij te maken van beperking, om dichter naar je zelf en jouw bestemming hier op Aarde toe te groeien en je Hart te volgen. Kansen om de Liefde die je zoekt, te gaan zijn… Liefde, onvoorwaardelijke Liefde, Liefde die niets buitensluit, Liefde die weet dat alles afkomstig is uit dezelfde Bron. De Bron die Liefde is, dus hoe kan daar iets anders uit voortkomen dan Liefde…?
Denk daar eens aan als er weer eens iets gebeurt wat je kwetst of uit balans brengt. In plaats van te oordelen over de gebeurtenis en degene die het veroorzaakt… buig je eens over je eigen pijn, over dat stuk in jou dat door de ander in Liefde wordt aangeraakt… een blinde vlek, zodat jij hem kunt zien, kunt omarmen en kunt helen in jezelf… zodat jij kunt groeien… kunt groeien in Liefde en in Heelheid… je alle aspecten van jezelf kunt gaan omarmen en daarmee alle aspecten van Liefde kunt gaan belichamen.
Wat er dan gebeurt is op z’n zachtst gezegd wonderlijk te noemen. Dan zie je de wereld niet meer als een onveilige plek waar je op je hoede moet zijn en je je moet beschermen. Maar zie je het leven als een spel, een spel waar jij kunt ervaren wat je graag wilde ervaren. Ga je een tegenslag niet langer uit de weg, maar laat je het gevoel dat het met zich meebrengt er helemaal zijn… realiseer je je dat het een uitnodiging is tot groei… om een volgende stap te zetten… sta je steeds makkelijker toe dat het Leven door je heen beweegt, sta je het Leven en de Liefde toe om jou te bewegen in plaats van andersom.
Kun je de controle steeds meer loslaten en kun je steeds meer ontspannen in het moment. In de wetenschap dat het moment jou precies datgene brengt wat jij op dit moment nodig hebt om dieper tot jezelf te ontwaken. Kun je deze geschenken aanvaarden, zonder erover te oordelen, zonder het te labellen als ‘goed’ of ‘fout’, omdat je weet dat ook dit onderdeel is van Liefde…
Weet je je gekoesterd en gedragen door het Universum en kun je al haar aspecten omarmen… het Mannelijk en het Vrouwelijk, Yin en Yang, het Licht en de Schaduw, Vreugde en Verdriet, die andere kant van Liefde. Weet je dat de wereld om je heen niets anders is dan een projectie van jouw innerlijk, jouw eigen creatie. Zie je de twee zijden van diezelfde medaille, weet je dat ze een geheel vormen en alleen samen Heel zijn…
Namaste,
Germaine Domatilia
Reacties
4 augustus 2013 12:25 Wederom een prachtige, ware en liefdevolle blog lieverd. Dank je wel voor het delen!
Namaste
4 augustus 2013 12:59 Germaine, I have read this three times,and I liked it so much that three likes have been clicked. Now tell me something -what really inspires you so much? This is a fantastic piece of art. You have expressed an abstract thing like love in language par excellence. I am still in tears, for your depth of understanding is far far — so far, you will be misunderstood, like Osho or any other saint. The best part is that initially I was about to skip your write up, as it was in dutch, but later there was the translation available. What if this translation is so absorbing, how good should the original be! A Mystic par excellence- a messenger sent for the modern ignorant society.
4 augustus 2013 13:06 Hey Germaine,
Ik ben een keer voor een reading bij u geweest, en u heeft onze hond ook een keer geheald. Nou is ze net gestorven, onze hond. En precies op het moment dat ze haar laatste adem uitsloeg kreeg ik uw email op mijn telefoon van de andere kant van liefde.
Even later kwam er een duif, die normaalgesproken nooit te zien in onze tuin is naar onze hond toegelopen. Een mooiere dood was haast niet te wensen.
Ik wilde dit toch even delen omdat ik het wel heel toevallig vond dat uw email precies op hetzelfde moment ons bereikte.
Groeten
4 augustus 2013 23:01 Wow Germaine, vlak voor je vakantie deze blog nog even online zetten. Respect! Wat heb je dit enorm mooi geschreven. Laat nu dat boek, die bestseller, maar komen 🙂
Warme knuffel
30 augustus 2013 09:42 Gorgeous!
2 september 2013 16:41 Hi Germaine,
Je nieuwsbrief heeft me weer geïnspireerd en herinnerd aan de woorden die ik heb gehoord in de laatste sessie.
Fijn om ze nog eens op “schrift” te krijgen.
Bedankt. Heel veel dank.
2 september 2013 16:42 Hallo Germaine,
Wat heb je weer een prachtige tekst geschreven in je nieuwsbrief.
Dank je wel hiervoor!
2 september 2013 16:43 Lieve Germaine,
Of je me herinnert of niet, ik wil je laten weten dat elke keer als je een nieuwsbrief stuurt het lijkt alsof je persoonlijk in mijn leven bent gestapt om daar wat moois over te schrijven en te delen. Woorden die me raken en waar ik me mee kan vereenzelvigen en onderschrijf en op bepaalde momenten zelf kan leven/uitdragen. Dit is wonderlijk want er komt nogal wat aan nieuwsbrieven langs, zoals je zelf ongetwijfeld zult weten. De kracht waarmee jij weet te treffen maakt dat ik met blijdschap en verwondering lees en absorbeer. Dankjewel.
Lieve groet en Namasté!
22 september 2013 18:03 Hoi,
Je nieuwsbrief “de andere kant van liefde”is mooi!
Dank je, kus.