Als er nooit meer een morgen zou zijn,
En de zon viel in slaap met de maan.
Heb je enig idee wat het met je zou doen,
Als je nog maar een dag zou bestaan…
Nog even, dan gaat de pilot echt van start… De voorbereidingen zijn in volle gang… de eerste sessies staan geboekt…, de eerste module is al verschenen, de eerste informatie is verspreid… Ondertussen spreek ik met geïnteresseerden, neem ik video’s op (jaja!), doe ik mijn best om alle inspiratie een plek te geven, alle techniek en technische aspecten te omarmen, ontwikkelen we tegelijkertijd een nieuw logo, bijbehorende huisstijl en een nieuwe website, worden de dagen steeds korter, ik steeds blijer en drukker en komt de 21e dichterbij…
De eerste deelnemers zijn al gestart en hoewel nog heel pril, voel en ervaar ik nu al hoe anders deze manier van werken is. Anders dan met de losse sessies, voelt dit echt als een partnerschap dat we met elkaar aangaan. Een veel diepere verbinding waarin we samen oplopen en werken aan het voor jou hoogst haalbare resultaat… De pilot, inclusief haar deelnemers, voelt ook heel speciaal… het is weer eens een ‘eerste keer’ en ik voel me super dankbaar dat dierbare cliënten op deze manier de gelegenheid hebben om mijn nieuwe programma te volgen. Ook daar word ik heel blij van…
De allereerste deelneemster schreef gisteren: ‘Ik voel mijn hart weer stromen en daar ben ik heel blij mee! Ik heb de afgelopen weken weerstand gehad en mezelf vaak afgevraagd “doe ik hier nu wel goed aan”? Ik ben zo blij dat ik op mijn intuïtie heb durven vertrouwen, heb doorgezet en dat ik mezelf dit heb gegund. Ik durf te hopen dat er over 3 maanden een “nieuwe” ik staat, dank je wel daarvoor lieve Germaine!’ Mooi…! En dat kan bijna niet anders…
En die weerstand, die is eigenlijk heel normaal. Ik heb het zelf meerdere malen ervaren en zie het regelmatig als mensen bij mij op consult willen komen. Soms doen ze er letterlijk jaren over om überhaupt een afspraak te maken. Omdat mijn sessies – zoals je wellicht weet – nogal op diepe bewustzijnslagen werken en dus soms diepe trauma’s aanraken, reageert het onderbewustzijn daarop met weerstand. Een gevoel van weerstand zelf, maar ook met verdwalen… of met ziek worden…, of het ineens niet meer kunnen betalen, of de tomtom is kwijt, of met noem maar op, je kunt het werkelijk zo gek niet bedenken… Wat hieronder ligt, is eigenlijk altijd hetzelfde: de angst om werkelijk in je kracht te gaan staan. Of, zoals Marianne Williamson het zo mooi zegt:
‘Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn.
Onze diepste angst is dat we mateloos krachtig zijn.’
(uit: A Return to Love)
De ervaring leerde mij echter een aantal dingen. Ten eerste dat hoe groter de weerstand – van binnen of door externe omstandigheden – hoe meer groei er eigenlijk te behalen is. Een lieve vriendin verwoordde het jaren geleden als volgt: ‘als je angst of weerstand voelt, dan is dat juist de richting die je op moet rennen!’. En zo doe en ervaar ik dat zelf ook in mijn leven. Het is in geval van weerstand aan jou of aan mij als bewustzijn om die weerstand te zien en te herkennen. En vervolgens te besluiten of je je daardoor laat leiden… Volg ik mijn hoofd… of volg ik mijn Hart…?
Het grappige is dat bijna iedereen bij mij terecht komt omdat ze meer in hun Hart willen zijn, hun Hart willen volgen. Om er vervolgens soms toch voor te kiezen om naar de weerstand, ofwel het hoofd te luisteren… Ik kijk er niet meer van op. Het heeft meestal nogal wat woorden nodig om iemand hiervan bewust te maken, want zoals ik al zei, ik werk op diepe lagen en dat raakt nogal eens aan nogal wat ‘weerstand’.
Wat me daarnaast opvalt en waar ik me bewust van wordt, is dat deze nieuwe manier van werken me nu al heel veel voldoening schenkt. De bijdrage is een flinke investering vergeleken bij wat je van me gewend bent, en het vertrouwen dat spreekt uit het ‘ja, ik doe het, ook al is het veel geld, ik gun dat mezelf’, is heel fijn om te ervaren. Dat wat ik doe, wat je niet uit een boekje kunt leren, wordt nu ook echt gezien en gewaardeerd… Het kan nogal wat voor je betekenen namelijk. Als ik zie waar ikzelf vandaan kom… Ik heb een aantal jaar geleden al verwoord in ‘Nooit meer een Morgen…’, het eerste hoofdstuk van één van die boeken die ik aan het schrijven ben 🙂 . Nog een tipje van de sluier dus… hier kun je het lezen…
Met andere woorden, ik ben flink op dreef met de pilot, de website en alles wat daarbij hoort. Als je interesse hebt, kun je nog steeds instromen. Mocht je echt heel erg graag mee willen doen en is de investering echt te hoog, neem dan ook contact met me op want ik heb momenteel een aantal administratieve dingen te doen waar ik wel wat hulp bij kan gebruiken. Wellicht dat we daar een gedeeltelijke uitwisseling van kunnen maken.
Heb je interesse…? Ik hoor graag van je…
Alle liefs,
Germaine
