Come out of the circle of time
Into the circle of love
~ Rumi ~
Daags na het verschijnen van mijn laatste nieuwsbrief Embracing the Dark Feminine…, zei mijn lief: ‘Weet je wat ik nou zou willen weten, zo na het lezen van jouw nieuwsbrief? Hoe doe je dat nou? Hoe omarm je nu die donkere stukken in jezelf…?’.
Ja, een goede vraag… Eén waar ik zelf niet zo 1, 2, 3 bij stilsta omdat het voor mij min of meer vanzelfsprekend is. Eén waar ik wel bijna dagelijks mee geconfronteerd word in de cliënten die ik ontmoet.
Cliënten die bij me komen om hun schaduw te ontmoeten, om inzicht te krijgen in dat wat hen dwarszit, om zich daarvan vrij te maken. Althans dat is de gedachte… Want regelmatig, als het puntje bij het paaltje komt, speelt het ego op en dat vindt het ‘moeilijk’ of ‘ingewikkeld’ om die schaduw aan te kijken. Waarom? Omdat dat niet fijn voelt, pijn doet, aan diepe emoties raakt, verdriet of boosheid… Soms luisteren ze naar die gedachten, vermannen ze zich, stoppen ze het weg, zeggen dat het goed gaat en denken dat ik de onwaarheid daarin niet voel.
Iemand hierop wijzen, kan zinvol zijn, mits er voldoende ontwikkeling heeft plaatsgevonden op het bewustzijn. Iemand hiervan overtuigen heeft totaal geen zin, dan creëer je het Jehova-effect en graaft het ego zich alleen maar dieper in. Dan zou ik als het ware in dialoog gaan met het valse zelf en daar ben ik niet van…
Het ego-zelf kan wel zeggen dat het goed gaat,
maar het open Hart ziet de tranen achter de glimlach, voelt het verdriet achter het masker van vrolijkheid en voelt:
‘je bent niet echt’.
Jouw woorden kloppen niet bij hoe je je werkelijk voelt.
Je lacht en zegt dat het goed gaat, maar je ogen lachen niet mee en mijn Hart voelt jouw pijn,
jouw stille schreeuw om hulp.
Om bevrijd te worden. Bevrijd van de gedachten die het gevoel, het ware gevoel ontkennen en onderdrukken.
Opsluiten, het mag er niet zijn, jij mag er niet zijn,
van het ego…
Je bent trouw aan gedachten die je beperken en als ik jouw verdriet aanraak, dan vlucht je er zo ver mogelijk van weg…
je ego lacht om je worsteling terwijl je Hart huilt…
Weet… je mag er zijn!
Met andere woorden: ‘de vraag hoe doe ik dat nu? Hoe ontmoet ik mijn schaduw,’ is een heel terechte vraag. Ook of misschien wel juist bij cliënten die al meer innerlijk werk hebben gedaan, is het soms een struggle om voorbij dat (spirituele) ego te komen dat je juist zo hard mogelijk de andere kant op doet lopen… weg van de pijn, weg van het verdriet, weg van de schaduw…
Het antwoord op deze vraag diende zich daags daarna aan. In de intense, indringende, prachtige ervaring van een even zo mooie cliënte, in hoe zij haar schaduw – en mind you dit is echt niet de minste – volledig omarmde. Door het geschenk te ontvangen van haar zoontje Valentijn en daardoor ondanks het verdriet van het verlies van een kindje, op het pad kon stappen van verwondering. Verwondering, dankbaarheid en ongelofelijk veel liefde.
Op 13 september jl. begon ik te schrijven. Wat begon als een blogartikel, groeide al snel uit tot een boekwerkje, een e-boekje, mijn eerste ;-). In hoe de energie nu stroomt, voelt het alsof dit verhaal nog lang niet af is, maar voor nu wil het gezien worden. Het verhaal van Valentijn… Het laat zien hoe je werkelijk, op diep niveau je schaduw kunt omarmen, het verborgen licht… het donkere vrouwelijke in onszelf. Ik deel het heel graag met je want het is ook mijn verhaal en jouw verhaal…
Valentijn… een bijzondere ontmoeting met een bijzondere Ziel *
En misschien ben jij ook wel één van die personen die zich afvraagt: ja, hoe doe ik dat nou? Hoe omarm ik nu mijn schaduw?. Speciaal voor jou organiseer ik de workshop How to Embrace The Dark Feminine die in het teken staat van het omarmen van onze schaduw, het donkere vrouwelijke… Om te onderzoeken welke (beschermings-)mechanismen werkzaam zijn binnen jouw wezen, welke gedachten en overtuigingen jou ervan weerhouden om je schaduw te omarmen en te zijn wie en wat je ten diepste al bent. Wil je meedoen? Laat het weten, want de groep is klein.
Als je wilt deelnemen aan deze workshop ga ik ervan uit dat je enige ervaring hebt op het gebied van persoonlijke- en bewustzijnsontwikkeling, dat je je Hart voldoende kunt openen naar je projecties en dat je over voldoende zelfreflectie en zelfkennis beschikt om ego-projecties te herkennen. Sowieso heb je de diepe intentie jouw schaduw werkelijk te omarmen… Dan kunnen er echt hele mooie dingen gebeuren…
Je kunt de workshop ook zien als opstap naar de Intensive: Reconnecting to the Divine Feminine waarin we nog dieper duiken in het omarmen van het vrouwelijke…
In liefde en in heel veel dankbaarheid…
Germaine Domatilia
* Valentijn… is inmiddels ook als boekwerkje verschenen en is verkrijgbaar in de praktijk (hier heb ik ook een inkijkexemplaar) en via bol.com.
Reactie…
‘Hoe omarm ik de donkere stukken in mezelf. Dat was een vraag die ik mezelf regelmatig stelde. Maar aan de andere kant wilde ik er ook niet naar toe. Bang voor wat zou kunnen komen. En zo wees ik onbewust een deel van mezelf af. Want ik wist ook wel zonder het donker geen licht. Nu alweer maanden geleden heb ik de workshop, How to embrace the dark feminine bij Germaine gevolgd. Daar liefdevol mogen kijken naar die stukken. Ze mogen ervaren in een veilige setting. En ik leer nog steeds en meer en meer mag alles er in mij zijn. Dankbaar voor dit mooie kado aan mezelf.’
