Over Ethiopie & de terugkeer van de Vrouwelijke Energie (2)…

‘You are safe with me, I promise.
Still, if ever you get scared, let me know,
and I will hold you a little tighter…’
~ Message from the Divine Masculine ~

Op 20 maart 2015, stond ik met een groep prachtige vrouwen in het Heilige der Heiligen van de 14^e kerk in Ethiopië. Zo’n 3 uur eerder waren we met een groep van 13 man/vrouw sterk vertrokken van de Lalibela Hudad, de berg waar we verbleven, op weg naar de 12^e en 13^e ondergrondse kerk. Een reis in het kader van de Prophecy, de voorspellingen rond 2012.

Een dag waarop er energetisch, astrologisch en kosmisch van alles samenkwam: Nieuwe Maan, de Lente Equinox (dag en nacht even lang) die bijna samenviel met een totale zonsverduistering. Een overvloedige instroom van vrouwelijke energie, de unieke mogelijkheid voor de vrouwelijke energie om dieper te gronden in de Aarde en in je lichaam. Om weer balans brengen in de mannelijke en de vrouwelijke energie, zodat het mannelijk en het vrouwelijk weer in harmonie kan komen met elkaar, weer kan dansen, de schitterende dans van creatie…

Om 12.30 uur, het moment van de zonsverduistering kwamen we aan bij de kerk. Daar in het innerlijk heiligdom zat de groep vrouwen die wat eerder was vertrokken in meditatie. Wij sloten aan. Ik voelde al snel dat ik in het midden mocht gaan staan, in het midden van de heilige cirkel in dit vrouwelijke heiligdom. Dan voel ik een fortex, een krachtige bundel energie door me heen gaan, via het hoofd, naar het hart, naar de buik en via de buik de aarde in. Het voelt alsof ieder krachtcentrum wordt afgetast of het voldoende geopend is om de energie te ontvangen. ‘Het Hart is voldoende geopend,’ hoor ik letterlijk… Ik voel dat ik me richt op de verschillende windrichtingen, er gaat van alles tegelijker door me heen… ik hoef alleen maar toe te staan dat het gebeurt… ik voel de aanwezigheid van de Witte Leeuwen, een Leeuw en een Leeuwin, ze draaien om me heen en vormen het yin-yang symbool, ikzelf sta in het midden. Dan is het alsof er energetisch een sleutel wordt omgedraaid en de energie stroomt en stroomt… alles in de cirkel, in dit heiligdom wordt transparant, lost op, het versmelt… en ik hoor ‘Het is volbracht…’

Er welt een enorme blijdschap in me op en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Dan hoor ik: ‘Het is aan ons, de vrouwen om weer vrouw te zijn, om onze essentie weer te belichamen, te leven. Dan kan ook het mannelijk weer zijn essentie gaan zijn, dat kan niet anders, het is een onweerstaanbare kracht. Maar het begint bij ons, de vrouwen, in het aankijken van onze diepste pijn, in het herinneren wat wij in essentie zijn. Zodat wij met een open Hart het mannelijk weer kunnen omarmen… Dan kan ook de man weer ontspannen en openen en het vrouwelijke dragen en beschermen, zoals het bedoelt is… Maar het begint bij ons, bij de vrouwen… om de balans weer te herstellen…’

Ik realiseer me dat we met 8 vrouwen zijn in het vrouwelijke heiligdom van deze kerk, alleen vrouwen… De mannen van de groep hadden zich in stilte teruggetrokken, zo voelde het. Acht vrouwen maar ik voelde daarachter de aanwezigheid van de mannen, van het mannelijk… hoe het als het ware een beschermende cirkel vormde om ons heen. We werden gedragen. Door deze bescherming, dit gevoel van veiligheid, kon ik me nog verder openen en overgeven aan de energie van het moment… Ik hoorde dat ik twee stenen mochten zoeken die samen een waren. ‘Zoek niet met je ogen, maar met je Hart’. Ik keek en voelde en werd getrokken naar 2 stenen, eigenlijk stukken betonmortel, want de kerk waar we ons bevonden was in aanbouw, die op de een of andere manier in elkaar pasten. En daar waar het fysieke oog, bouwafval ziet, zag en voelde ik de eenheid van deze stenen, hoe ze in al hun onregelmatigheid, perfect in elkaar pasten. Voorbij het oordeel van de ogen, voelde ik hun verbondenheid, zag ik de perfectie in de imperfectie… De ene steen wilde met de groep van Ton (van der Kroon) mee die na onze reis verder reisde, de ander vond zijn weg naar een lieve cliente als lineagesteen in het kader van de Nusta Karpay, het Inca sjamanistische pad naar vrouwelijke heelwording.

Buiten deelden we kort onze ervaringen in de groep en hoorde ik van een van de mannen terug hoe hij alles binnen had gevolgd en gevoeld en inderdaad had ondersteund. Hij was dankbaar dat het was gevoeld en ontvangen. Ook de Leeuwen waren gevoeld en het yin-yang symbool. Daarna sloeg de sfeer snel om in irritatie, een aantal vrouwen wilde nog een ritueel doen, aan aantal mannen wilde terug want er zou regen aankomen. Mijn ogen en de wolken vertelden me ook dat het zou kunnen gaan regenen (en geloof me, op die bergen in de regen zonder regenkleding wil je echt niet zijn :-)), maar in mijn Hart voelde ik dat we ons geen zorgen hoefden te maken, dat het goed kwam.

Want vanaf het moment dat we waren vertrokken in de ochtend, voelde ik hoe ik werd gedragen… de berg af… vervolgens de volgende berg weer op… In de 12^e kerk, die we kort daarvoor bezochten zag ik de Witte Leeuw die me uitnodigde samen de berg te betreden, te beklimmen. Eerder, in de klim naar de 12^e kerk, was ik me continue bewust van het lemniscaat, het oneindigheidssymbool, het figuur 8 dat door mijn lichaam ging vanuit mijn buik, achter mijn navel, de Aarde in naar het Hart van Moeder Aarde en van daaruit via mijn buik omhoog naar de grote Centrale Zon, het centrum van het Universum. Zo, in diepe verbinding was ik moeiteloos de berg opgelopen, eigenlijk gedragen. En daar in de 12^e kerk kwam de liggende 8 erbij… alsof ik vleugels kreeg… de verbinding met Hemel en Aarde… zo mooi en krachtig…

De irritatie liet ik daar waar hij resoneerde en opnieuw in diepe verbinding en in stilte liep ik terug… deze berg weer af en onze ‘eigen’ berg weer op. Die laatste klim was opnieuw zwaar, maar als alle voorgaanden zo intens leerzaam… de berg leerde me om nog meer in overgave te zijn. In overgave aan de berg, aan het mannelijk, aan het moment… Om volledig in verbinding te zijn, in mezelf, met mezelf. Om in het moment aanwezig te zijn en me te laten dragen door de kracht van de berg, de kracht van mijn buik, die mannelijke kracht, die stuwkracht, terug omhoog, steeds hoger en hoger. Om niet te ver vooruit te kijken, in ieder geval niet verder dan het pad waarop ik me bevond… en als ik dat toch deed, om dan al die gedachten (‘mijn hemel… zo ver nog…?!’) gewoon voorbij te laten gaan… terug in het moment, een voet voor de ander… wat een eenvoudige en tegelijkertijd intens diepe wijsheid…

Nog geen half uur nadat we terug waren, begon de regen… Ik glimlachte en bedankte Moeder Aarde… ’s Avonds rond het vuur, hoorden we dat we – per abuis – niet bij de 13^e kerk waren geweest, maar bij de 14^e, een nieuwe in aanbouw zijnde kerk… ook dat klopte. In de Dreamspell – één van de Maya kalenders – met haar 13 Tonen van Creatie, vormt het getal 14 de opmaat naar de volgende cyclus. De 14^etoon, de toon die het oude met het nieuwe verbindt… hoe mooi… kloppend…

Ethiopië, maart 2015

Needless to say dat de Healing & Meditatiecirkels en Reconnecting to the Divine Feminine workshops allemaal in het teken staan van de terugkeer van de vrouwelijke energie…

In Liefde,
Germaine

Wat vooraf ging:

• Over de Roep van de Moeder & de Profetie van de Witte Leeuw…,
• Over de Roep van de Moeder & de Profetie van de Witte Leeuw (2)… en
• Over Ethiopie & de terugkeer van de Vrouwelijke Energie…

En daarna…
De roep van Moeder Aarde…
Over de Roep van de Moeder & de Profetie van de Witte Leeuw (3)…

Reconnecting to the Divine Feminine…

‘Het is aan ons, de vrouwen om weer vrouw te zijn, om onze essentie weer te belichamen, te leven. Dan kan ook het mannelijk weer zijn essentie gaan zijn, dat kan niet anders, het is een onweerstaanbare kracht. Maar het begint bij ons, de vrouwen, in het aankijken van onze diepste pijn, in het herinneren wat wij in essentie zijn. Zodat wij met een open Hart het mannelijk weer kunnen omarmen… Dan kan ook de man weer ontspannen en openen en het vrouwelijke dragen en beschermen, zoals het bedoelt is… Maar het begint bij ons, bij de vrouwen… om de balans weer te herstellen…’

Met dit in het achterhoofd heb ik de opzet van Reconnecting to the Divine Femininegewijzigd en besloten dat deze dag voortaan voor iedereen die zich ertoe aangetrokken voelt, toegankelijk is… om die stukken in onszelf te helen die ons ervan weerhouden het mannelijk te ontvangen en te omarmen… om ook op die manier gestalte te geven aan de terugkeer van het vrouwelijke in ons… en in de wereld…

Met de gewijzigde opzet van deze dag, is ook de uitwisseling wat verlaagd. De investering in jezelf bedraagt nu € 77. Hmmm, 77…, samen 14… 😉

Informatie & inschrijven

www.germainedomatilia.nl
germaine.domatilia@planet.nl

Mediumschap &
de Nusta Karpay…

We do not need magic to transform our world. We carry all of the power we need inside ourselves already.
~ J.K. Rowling ~

Er zijn weer nieuwe data ingepland voor Mediumschap & Trance-healing deel I, II en III * vanaf september en op donderdag en vrijdag 2 & 3 juli: de Nusta Karpay…

* wil je weten of het wat voor je is? Op maandag 31 augustus organiseer ik een introductieworkshop waar je terecht kunt met al je vragen… Of kom een keer kennismaken tijdens de Healing & Meditatiecirkel.

Informatie & inschrijven
www.germainedomatilia.nl
germaine.domatilia@planet.nl