De ‘many blessings’ – sommige ‘in disguise’ – van het Moederland dalen stilletjes in… teveel om te bevatten, bijna te mooi om te doorvoelen… de zachtheid van dit prachtige land en haar bewoners resoneert in iedere vezel van mijn wezen, mijn gedachten en mijn lichaam… de woorden stokken nog in het Zijn en in het voelen, maar zullen zeker volgen, op hun eigen moment, in hun eigen tempo, hun eigen tijd… voor nu is er een glimlach, diep vanuit mijn buik voor de wijsheid, de kracht en de liefde die we in Lalibela mochten ervaren… en rest in dit moment een diepe, diepe dankbaarheid…
Dank ook aan een ieder die in gedachten is meegereisd, op ons heeft afgestemd en daarmee heeft geholpen weder-geboorte te geven aan de vrouwelijke energie…
Salam…
