your emotional triggers can teach and grow you, or they can keep you stuck in the same old shit.
~ the goddess rebellion
We bevinden ons in een gigantische transitie waarbij in razend tempo, heel veel dingen aan het licht komen en zichtbaar worden. Dat is ook logisch, want we gaan naar een andere frequentie toe, een andere vibratie en dat betekent dat alles wat daar niet mee resoneert, alles wat niet op liefde gebaseerd is, nu aan het licht komt. Zodat we het kunnen zien en transformeren.
Met transformeren bedoel ik: voelen wat de situatie in jou doet. Wat raakt het aan in jou? En die pijn, boosheid of dat verdriet, aankijken. Daarbij aanwezig blijven. Het door je heen laten gaan, in de wetenschap dat je het niet bent, zodat je het kunt loslaten. Want op het moment dat jij iets in jezelf hebt ‘uitgewerkt’ om het zo maar te zeggen, dan zal je dat niet meer om je heen zien of in ieder geval niet op dezelfde manier. Er zullen dan weer andere dingen zijn waar je je niet van bewust bent en die in jou niet vrij zijn, die gezien willen worden. En die je vervolgens aantrekt in de situaties om je heen, in de buitenwereld. Steeds weer andere dingen die je triggeren, die iets in je aanraken, die je uitnodigen om bewust te worden.
Omdat er op dit moment zoveel gebeurt en er zoveel over ons heen komt, kan het best lastig zijn om even die stap terug te zetten naar jezelf, naar doorvoelen wat er gebeurt en naar het transformeren van wat er wordt aangeraakt. Omdat dingen zo snel gaan en je triggeren, kun je geneigd zijn om meteen te reageren op mensen of situaties. Je kunt geneigd zijn om boos te worden, verontwaardigd. Om actie te voeren, te demonstreren (waar overigens niets mis mee is als de actie vanuit een plek van inspiratie en Liefde komt in plaats van angst) of gerechtelijke stappen te ondernemen.
Waar het om gaat is de ruimte waar de actie of het handelen vandaan komt. Uit welke ruimte kom je om jouw waarheid te spreken? Om te demonstreren of wat dan ook te doen? Is dat vanuit reageren ofwel angst, of is dat vanuit je wijsheid en kun je zoals de Engelsen het zo mooi noemen, responderen, to respond.
Het ene draagt een lading in zich, iets wat wordt aangeraakt, het andere niet, dat komt vanuit een vrijheid van handelen, vanuit wijsheid.
We reageren als er iets wordt aangeraakt. Er gebeurt iets dat emotioneel raakt, dat wil je niet en dus reageer je daarop: je zoekt een schuldige, je legt iets neer bij iets of iemand anders en je zegt: ‘Jij hebt dat gedaan, dat voelt niet goed, ik wil dat anders’. Iets of iemand buiten jou moet dus veranderen zodat jij je weer ok voelt. Dat is mijn definitie van reageren.
Tegenover responderen waarmee ik bedoel dat je in jezelf voelt: ‘Wat is dit? Wat wordt er hier in mij aangeraakt?’ En dat wat er wordt aangeraakt, aankijken in de wetenschap dat die grote boze buitenwereld helemaal niet bestaat. Die buitenwereld is puur een reflectie van jouw binnenwereld. En die buitenwereld maakt jou ervan bewust dat jij ergens iets met je meedraagt, iets hebt geloofd wat niet waar is en dus niet vrij is. Want je hebt er een trigger op.
Met andere woorden, een reactie zou ook kunnen zijn: ‘Hoera! Wat fijn! Ik was me er niet van bewust dat ik hier angst met me meedroeg! Angst die ervoor zorgt dat ik mezelf terughoud, klein maak, uit mijn kracht ga, uit mijn waarheid en in angst zet’, wat het ook is. ‘Nu ben ik me daarvan bewust, dus nu kan ik me daarvan vrijmaken. Dan zit het er niet meer en ben ik gegroeid in bewustzijn’. En op het moment dat dat vrij is, kun je vanuit die vrijheid vanuit die ruimte, responderen…
Dat komt uit het Hart, uit je wijsheid en is heel wat anders dan reageren, dat komt uit je hoofd, uit angst. Reageren is een onmiddellijke reactie, meteen: tak, tak. Vaak een verdedigen of rechtvaardigen, een vragen om aandacht of bevestiging (kijk eens hoe goed ik het doe of hoe goed ik ben! Hoeveel ik weet!). In dat soort situaties krijg je een ‘gesprek’ waarbij er niet naar elkaar wordt geluisterd. Het enige waar je mee bezig bent, is om je eigen antwoord, een weerwoord voor te bereiden zodat je elkaar bij wijze van spreken, kunt aftroeven. Dit komt altijd voort uit een onderliggende angst: jij raakt iets aan in mij wat pijn doet, dat wil ik niet, dus ik reageer met ‘dat moet je niet doen!’. Ik wil de omstandigheden buiten mij controleren.
Terwijl responderen betekent dat je in jezelf voelt wat er wordt aangeraakt. Dat aankijken en transformeren en vanuit die ruimte die daarmee ontstaat, al dan niet reageren. Een reactie, een respons die dan vanuit wijsheid komt en niet vanuit een pijn die je weg wil hebben.
Waarom vertel ik dit? Omdat ik heel veel mensen zie die vanuit hun pijn, hun trigger, reageren. Die reageren op situaties vanuit ongeloof, verontwaardiging, boosheid of machteloosheid. Het punt is dat op het moment dat je dat doet, als je reageert op iets, dan schenk je aandacht aan wat je niet wilt, dat betekent dat jouw aandacht en dus jouw energie daar naartoe gaat en daarmee voed je juist datgene wat je niet wilt. Als je kijkt naar wat er momenteel allemaal gebeurt, al die programma’s die nu zichtbaar worden, dan vermoed ik dat een hele hoop mensen dat liever niet willen. Maar omdat het raakt aan angst (‘wat kunnen we doen?’, hoe kunnen we dit veranderen?’, het lijkt zo hopeloos’) gaat onze aandacht erheen en daarmee voeden we het… Terwijl dat juist niet is wat we willen, want we willen naar een wereld van verbinding, die wereld van het Hart, vrijheid en respect. Een wereld van gewoon logisch nadenken en gezond verstand. Daar willen we naartoe.
Alleen daar kan je niet komen op het moment dat jouw aandacht is bij dat wat je niet wil. Dat zijn twee totaal verschillende frequenties. Een paar weken geleden heb ik het gehad over door welke bril kijk jij de wereld in? Wat zend jij uit? Wat is de frequentie die jij uitzendt, want dat is ook wat je aantrekt. Neem jouw zendstation in eigendom, zodat jij bewust kunt bepalen wat je uitzendt en dus, wat je creëert.
Om even terug te komen op dat reageren, we zijn dat heel erg gewend. Dat is een ingesleten groef waar we inschieten, een vaak belopen pad en dat is – of lijkt – vaak makkelijker. En vanuit mijn perspectief is het echt nodig dat we daaruit ontwaken. Dat we stoppen met reageren omdat datgene waarmee we geconfronteerd worden te ongemakkelijk is, niet fijn voelt, te afschuwelijk is, te heftig is. En dat we ons bewust worden van een mechanisme dat werkzaam is (cognitieve dissonantie), daar een stap terug uit te doen en vervolgens naar binnen keren en daar te doorvoelen: ‘Oké, wat gebeurt er hier nu eigenlijk?’
Een voorbeeld daarvan is de Nieuwe Maan Meditatie die ik op 21 juli ‘20 heb opgenomen specifiek gericht op de kinderen van de wereld. De directe aanleiding daartoe was alles wat momenteel naar buiten komt over kindermisbruik, human trafficking, pedoringen, satanische rituelen, het is absoluut mindblowing. Een eerste reactie op dit soort gruwelijkheden is vaak: dat kan niet waar zijn. Dat wat dit aanraakt kan te heftig zijn om het binnen te laten komen (helemaal als je zelf een verleden van misbruik kent). Het is dan ‘makkelijker’ om het te ontkennen of om weg te kijken.
Dit is ook de reden dat dit soort praktijken stand konden houden. Maar nu, in deze tijd en op dit moment kan dat niet meer. Het komt aan het licht. En het is dan aan ons, als bewuste mensen, of bewust wordende mensen om hierbij aanwezig te blijven en het te aanschouwen. Aanschouwen en doorvoelen. Daarmee bedoel ik niet dat je er helemaal induikt, maar dat je voelt ‘Ok, wat raakt dit aan in mij? Welk verdriet? Welke onmacht? Welk gevoel van onrechtvaardigheid? Dat gevoel toestaan om er te zijn. Om je vervolgens af te vragen: hoe kan ik in deze situatie de liefde terugvinden? Waarbij je weet: Liefde heeft heel veel gezichten…
Dat is wat er van ons gevraagd wordt. Niet wegkijken, niet rationaliseren, maar doorvoelen. Jezelf toestaan en ook durven voelen wat dit ‘veld’, want dat is het, doet in jou. En dat toestaan om er te zijn. Dat kan best heel pittig zijn. Maar door die lading er te laten zijn, kan ie loskomen en kun je dat wat het in je aanraakt, loslaten. En het moment dat die lading weg is, dan kan je vanuit inspiratie, vanuit je eigen kracht en wijsheid reageren en als het zo voelt, handelen.
Dit is enorm bekrachtigend om te doen. Want je kunt, geconfronteerd met zo’n situatie zo in machteloosheid worden gezet. Het gaat om letterlijk miljoenen kinderen. ‘Wat kan ik daaraan doen?’. Je kan daar wat aan doen, je kan daar heel veel in doen zelfs. Alleen het vraagt een andere bril om naar deze werkelijkheid te kijken en het vraagt een weten dat jij niet fysiek die tunnels in hoeft om die kinderen te redden – hoewel er ook mensen zijn die voelen dat dit wel is wat ze moeten doen en die dat ook doen, alleen dat is misschien niet de rol voor jou en voor mij – maar dat je op een andere manier ook heel veel kan brengen in dit veld. Want het is gewoon een programma, een veld dat aan het licht komt, zodat het kan transformeren. En hoe meer mensen daar ‘vanuit Liefde’ bij aanwezig kunnen zijn, hoe dieper en hoe sneller dat veld kan transformeren en hoe sneller we er doorheen kunnen gaan. Alleen het vraagt wel dat je er niet van wegkijkt, maar het aanschouwt en doorvoelt. Dat je toestaat dat het je raakt en dat je het toestaat om door je heen te gaan…
Nou raad ik niet aan om als je een heftig verleden hebt van misbruik en daarin getraumatiseerd bent geraakt, om die meditatie te doen. Dat is misschien geen goed idee omdat het verbinden met dit veld je behoorlijk kan triggeren. Maar als jij je krachtig voelt in jezelf, dan wil ik je daar wel toe uitnodigen, want daarmee draag je enorm veel bij aan het geheel zonder dat je daarvoor in ‘actie/reactie’ en het ‘strijden tegen’ stapt.
En dat is heel belangrijk in deze tijd, in deze overgangsperiode om te gaan weten wat onze rol is op dit moment: gecentreerd blijven, in liefde blijven. ‘Holding space’ voor dit soort gruwelijkheden, om dit uit te spelen en om te doorleven om naar boven te laten komen zodat het kan verdwijnen. Want in die Nieuwe Aarde waar we naartoe gaan, die andere frequentie, dat 5D bewustzijn daar kunnen dit soort programma’s, om het maar even zo te noemen, niet overleven, want ze zijn gebaseerd op en geankerd in angst.
Dat is wat we nu aan het loslaten en aan het transformeren zijn. Voor jezelf. En als je dit voor jezelf en in jezelf doet, doe je het voor de hele wereld. Dat vind ik zo ontzettend mooi en bekrachtigd. Dat je dit in jezelf kan doen en daarmee verander je niet alleen jezelf, maar ook de wereld, want alles is verbonden.
Dat brengt me ook weer terug op waar ik mee begon. Er is zoveel informatie beschikbaar en er komt zoveel aan het licht en veel van die informatie – en dat is ook bewust zo gedaan, dat zeg ik er maar even bij – die kan je een gevoel van moedeloosheid of hopeloosheid geven. Een gevoel van ‘Ja, er is zoveel gaande, er is zoveel mis. Wat kan ik hieraan doen?’ En die zou je ertoe kunnen uitnodigen om het gewoon maar te laten. Het ontmoedigt je. Het zet je in een lage vibratie en dat is ook precies de bedoeling.
Want op het moment dat wij met z’n allen zoiets hebben van ‘nou ja, laat maar’, dan kom je in een tijdlijn terecht, die daarmee resoneert. Want nogmaals, vanuit mijn perspectief heb je altijd de keus uit een oneindig aantal mogelijkheden met elk een eigen resonantie. Wanneer jij resoneert op moedeloosheid, hopeloosheid, etc. en je voelt je slachtoffer van omstandigheden, dan kom je op een pad terecht dat niet resoneert met liefde.
Daarom vind ik het zo belangrijk om in de dingen die ik doe, je bewust te maken dat je je kracht terughaalt en die niet weggeeft aan iets of iemand buiten je. Ook niet aan een Q of een Trump of wat er nog meer allemaal achter de schermen gebeurt. Ja, er is van alles gaande en dat is geweldig, maar ga alsjeblieft niet wachten tot een ander je komt redden, want je bent je eigen redder.
Deze tijd is juist bedoeld voor mensen om zich bewust te worden dat je jouw werkelijkheid zelf in de hand hebt, dat je die zelf bepaalt en dat er geen autoriteit buiten jou is die dat voor je kan bepalen, maar dat je dat zelf doet. Door jouw gedachten weer in eigendom te nemen, door jouw ‘zendstation’ weer in eigendom te nemen, door je bewust te worden van wie en wat je bent en al jouw vermogens en door je vervolgens te richten op dat wat je wel wilt, in plaats van opgeslokt te worden door een wereld die je niet wilt.
Vandaar dat sommige dingen momenteel ook zo tot in het extreme worden doorgetrokken. Blijkbaar is dat nodig om een extreem ingedutte mensheid wakker te schudden. Zou dat niet gebeuren, dan zouden we gewoon weer overgaan tot de orde van de dag. Maar die 5D, die komt die aan. Sterker nog, die is er al. Maar, waar wil jij zijn? Waar ga jij naar toe? Waarbij de uitdaging is, de kunst is om te kijken door de ogen van Liefde. Om te gaan zien: ‘Wat heeft deze situatie mij te vertellen?’ en waarin je mag gaan zien dat alles dienstbaar is aan jou. Dat kan heel lastig zijn om te beseffen, maar alles is dienstbaar aan jouw diepere ontwaken tot jezelf.
In mijn programma Rust in je Hoofd & Ruimte om je Heen en ook in mijn sessies, geef ik een aantal stappen om te doorlopen op het moment dat er iets wordt aangeraakt. Als je deze stappen weet, als je daarvan bewust bent, dan kom je al een heel eind.
- De eerste en allerbelangrijkste is onderkennen. Zien dat je ergens in getriggerd wordt. Dat je merkt, ‘Ik ga in verdedigen of in aanvallen, oordelen, rechtvaardigen, boosheid’, enzovoorts. Allemaal uitingen van reageren, van reactie. Dat betekent dat er iets wordt aangeraakt, want anders zou ik niet hoeven reageren. Dat alleen al zien is 100 punten, want hierin ligt je vrijheid. Dit is vaak moeilijk voor ons om te zien omdat het die groef is waar we maar al te makkelijk in terecht komen en we in ‘ja maar, dit gebeurt er dus…’ terechtkomen. Ik snap dat helemaal alleen, het is belangrijk om te zien dat je niet zo hoeft te reageren. Je kunt ook anders reageren, namelijk door even pas op de plaats te maken… even een stapje terug.
- En je afvragen: ‘Wat wordt er in mij aangeraakt dat ik het moment wil ontvluchten en naar mijn hoofd en in reageren ga?’. Ook een belangrijke stap want als je die stap neemt, dan ben je niet meer wat je ervaart, maar dan kan je ernaar kijken. Dan kan je het gaan zien en dat is heel erg belangrijk want dan ontstaat er afstand. En als je afstand hebt, dan heb je ruimte, en als je ruimte hebt en dan kan je weer gaan voelen, ervaren en weten. Vraag je dus af: ‘wat wordt er in mij aangeraakt?’. Maar omdat we, als we ergens in worden getriggerd, vaak in verhalen schieten, zeg ik altijd hou het simpel, hou het eenvoudig. Neem voor het gemak de 4 basisemoties: boos, bang, blij en verdrietig. Blij zal het niet zijn, dus dan houd je er 3 over: boos, bang en verdrietig. Wat is het eerste wat opkomt. Is dat boos? Is bang? Of is dat verdriet? Waarbij je in je achterhoofd mag weten dat zowel onder boos als bang meestal verdriet zit.
Maar je emoties kennen een gelaagdheid, dus het kan zijn dat je eerst door de laag boos heen mag voordat je het verdriet aan kan raken. Belangrijk is dat je durft te voelen: is dit boosheid die ik ervaar? Is dit angst? Of is dit verdriet? Waarom? Dan ben je het niet meer, maar dan ervaar je het. En ook dat geeft afstand. ‘Ok, er zit boosheid in mij die ik mag zien en die getriggerd wordt door iets buiten mij.’
- Dan stap 3: mag het er zijn. En dan bedoel ik: mag het er werkelijk zijn? Dus niet ‘het mag er zijn, want ik wil het weg hebben’, maar mag het er echt zijn? Ik vergelijk het wel eens met een klein kindje dat huilt. En of je naar dat kindje zoiets hebt van ‘ok, hier heb je een lolly, ga nu maar lekker buitenspelen’, of heb je naar dat kindje zoiets van ‘Jeetje wat een verdriet zeg… tjongejonge zeg, kom je even bij me zitten…? Nou, nou, het is even aan het verdrieten… dat gaat weer over he… en tot die tijd ben ik gewoon even bij jou… en hou ik je even vast… Laat het maar even verdrietig zijn…’
Dan mag het er zijn… Die zachtheid en die ruimte en die openheid vinden we vaak makkelijk om te geven, bijvoorbeeld naar een kindje of naar een ander, maar niet altijd naar onszelf. Het moet allemaal snel en het moet door. ‘Kom op, niet aanstellen, hup, doorgaan…’ Alleen als jij ergens in jouw wezen een wond bij je draagt die diep is, dan ga je die niet kunnen bereiken door ernaar te schreeuwen dat ie moet helen… en een beetje snel graag… Dat gaat niet werken… Die kun je alleen maar uitnodigen om zich te laten zien in liefde en zachtheid, openheid en geduld.
- Dus 1: zien dat je getriggerd wordt, 2: wat wordt er aangeraakt, 3: mag het er zijn en dan stap 4: doorvoelen. Gewoon erbij aanwezig zijn in het weten dat: alles is energie. Dat kan licht zijn, kan zwaar of donker zijn. Als je te maken hebt met een donker stuk, met een schaduw stuk, dan is het goed om te weten dat dat niet kan overleven op het moment dat jij er met jouw aandacht bij aanwezig bent. Dat is met de donkere stukken die nu in de maatschappij gebeuren net zo. Als wij daarbij aanwezig zijn, dan kan het niet overleven. Je kunt geen duisternis creëren. Duisternis is alleen maar het ontbreken van licht. En op het moment dat jij bij een schaduw aanwezig bent met jouw aandacht dan is er licht en kan het niet anders dan dat het oplost.
En waarbij je er verzekerd van mag zijn dat datgene wat nodig is voor jou om naar je bewustzijn te komen, dat komt. Er gebeurt niets voor niets in het universum. Dus dat wat hier inzit in lessen voor jou, in gaven of talenten die je misschien hebt… Er zit altijd een schat in verborgen. Maar die schat kun je pas zien op het moment dat het er helemaal mag zijn…
Dan kan datgene wat in die duisternis zit, weer bij je terugkomen. En dan groei je. Dan word je dus meer licht, word je meer bewustzijn, meer aanwezig in het moment. En op het moment dat zich eenzelfde situatie voor zou doen, dan raak je daarin niet meer getriggerd daarin omdat het niet meer in je zit. Op het moment dat je het niet meer in je hebt, dan zie je het niet meer buiten je.
Ok, dan zie je weer andere dingen, alleen hopelijk – door op deze manier anders met dingen om te gaan – word je je ervan bewust dat je dus anders met triggers om kunt gaan die in jou worden aangeraakt. En kun je iedere trigger zien voor wat ie is: een uitnodiging tot groei en bewustwording.
In liefde,
Germaine 🌹
PS. Wil je jij weten wat jouw triggers je te vertellen hebben? Hieronder enkele manieren om met me samen te werken aan die volgende stap op het pad dichter naar jezelf en in je kracht:
- Meld je hier aan voor een orienterend gesprek om samen te onderzoeken of en zo ja, hoe ik jou kan helpen die volgende stap te zetten.
- Plan hier een intuïtieve sessie om samen met mij, 1-op-1 te onderzoeken wat jou triggert en die (vaak diepe) emotionele blokkades te ont-dekken, te omarmen en te transformeren… zodat jij ze kunt loslaten en je pad kunt vervolgen… in vrijheid…
